Malang, geboortedorp destijds

26 feb. 2014, Malang here we come.
Pare.
Kediri ligt achter ons, we stoppen in Pare voor een korte fotoshoot van t HVA-gebouw, ziekenhuis anno 1908. Nu gebruikt als kraamkliniek. Ujang heeft n fijne neus, en n ijzeren geheugen voor dit type oude locaties. Heel wat anders laat-ie ons ook zien, langs de kant van de weg: n reuzenpython ( ular raksasa) van 13 m of daaromtrent, gevangen door n slangenfluisteraar, en nu huizend in n soort stenen kist met glazen deksel. Rp 2000 entree p.p.(12 cent).
Pujon.
De weg stijgt, met veel scherpe bochten, richting Pujon. Kelud heeft veel schade aangericht in dit gebied: doorgezakte daken, kapotte delen van huizen, opgestapeld langs de weg. En er is ook n banjir/wateroverlast geweest, stukken weg afgeslagen, landslides aan de bergzijde.
Batu. Vlakbij Batu, wijst Ujang ons op t bestaan van n waterval(letje); als je Las Catarratas van Iguazu hebt gezien, lijkt deze op n straaltje plas. Wel aapjes te zien, vliegen op de warme pinda's af, die Ujang geeft. Bij een winkel aan de weg met n fruitstalletje kopen we appels uit Malang.
Malang.
Vlak voor Malang worden we getracteerd op n forse regenbui. Voor in de auto gezeten, zie ik dan het bord verschijnen "Selamat datang di kota Malang" (Welkom in de stad Malang). Een Historisch Moment voor mij, mijn geboortestad, brokje in de keel, snel Fisherman's friend innemen....
We rijden over de Jalan besar Ijen, voorheen Boulevard Ijen, en wat voor n Boulevard: heel breed (6 baans, gescheiden), schoon, bomen, bloemen en planten in de middenstrook. Aan beide zijden fraaie kapitale meer-dan-Gooische-villa's. Stukje Den Haag van de Orient, da vero!
Guest house. Ons optrekje in Malang bevindt zich in Guest house van tante Enny (Chinese). Later vernemen we van n NL-echtpaar alhier, dat tante Enny 81 jaar oud is, en binnenkort terugkeert van een reis naar Australie. En nog veel meer gehoord over deze ondernemende tante. Onze medegasten uit NL zijn pensionado's, die al 7 jaar hier jaarlijks 3 maanden overwinteren.
Resto-Museum. Vermeldenswaard is t Resto-Museum in Malang, met betul oude foto's, reclameposters van inmiddels vergeten handelsmerken, oude typmachines e.d. Je kunt er ook eten, en er is entertainment ("Geef mij maar Nasi Goreng....."), evenwel een bestelde 1/2 kip (ayam) goreng heeft t formaat 1/2 duif, vliegt zo van je bord weg bij n kuchie ( kun je in n holle kies stoppen). Op tafel geserveerd lijkt t beessie t meest op n platgereden 1/2 duif, vnml dunne botjies in ketjap-saus gewenteld. Na vulling van de 1/2 kies weer een 1/2 duif (ayam bijbesteld, voor de broodnodige eiwitten! Plus portie udang/garnalen in zoetzure saus. Conclusio clara: in bijv. Den Haag wordt er smaakvoller Indonesisch eten op tafel geserveerd (" Den Haag, Den Haag, de weduwe van Indie ben jij...", maar kan er wel lekkerderrr etennn, yah).

Morgen als Sherlock Holms op onderzoek uit, o.a. Graf van mijn opa Binkhuysen terugzoeken, bij Makam Sukun.