Malang, vervolg
Door: Fbi
Blijf op de hoogte en volg Fred
27 Februari 2014 | Indonesië, Malang
27 feb. 2014
Sukun. Malang, geboortehuis Jalan Taman (park) Ungaran nr 6
We kopen bloemen bij een stalletje langs, dat Ujang heeft gespot, op weg naar de begraafplaats Sukun, richting Kipangen. In t Kantor gezocht naar evt. Grafnummer van mn opa B., maar systeem is chaotisch en niet gedigitaliseerd (ha, wie zou dat verwacht hebben). Oude rafelige buku buku komen te voorschijn, die van ellende uit elkaar vallen. Op weg maar volgens de indicatie van mn moeder. Niets te vinden, een uur gezocht, op de aangeduide plek was een grote ruimte leeg, waar ik de boemen uitgestrooid heb. Je regrette opa B. Hoogst waarschijnlijk is t graf ontruimd.
Jn Tn Ungaran nomor 6. In t guesthouse heeft een NL-sprekende dame, 72 jr oud, geboren en getogen in Malang, ons de weg gewezen naar t adres van mn geboortehuis. En, gevonden, Ineke en ik maken wat foto's bij dit huis, groot hek ervoor. Plots verschijnt er een frele vrouwtje, krom van de osteoporose vermoedelijk, en en nodigt ons vriendelijk uit, in onberispelijk Nederlands, om binnen te komen en wat " gezellig te babbelen". Zoonlief verschijnt ook, (Herman, vernemen we later), opent t hek en nodigt ons nogmaals uit. Meer foto's gemaakt, en binnen worden we getracteerd op koekjes (biscuit Marie o.a.) en water. Ee n onverwachte, maar plezante wending: het (eerste?) moment supreme in mijn zoektocht is gematerialiseerd, geheel onverwacht, het was mijn lot, deis volentibus (omdat de goden t willen)! Best emotioneel.
Mevrouw Winnie Liem blijkt 88 jr oud te zijn, 1jr ouder dan mn moeder, heeft op dezelfde HBS gezeten, misschien kent mn moeder mw Liem. De naam Binkhuysen zegt mw Liem niets. Enfin, mijn dag kan niet meer stuk, misschien wel dankzij opa B. (vanaf zijn astrale zetel)?
We gaan verder op zoek naar historische plekken, we vinden de Pasar Oro-Oro Dowo.
Tugu plein (voorheen J.Pzn. Coenplein - oude HBS. Waarschijnlijk hebben we de HBS gevonden, is nu groter, maar nog steeds een school (SMA 4). Groter en uitgebouwd.
We zien art deco stijl in t Pelangi hotel, voorheen Palace hotel. En nog wat andere oudheden, Toko Oen bestaat nog steeds (sinds 1930), kroket gegeten maar lumpia was beter.
Sukun. Malang, geboortehuis Jalan Taman (park) Ungaran nr 6
We kopen bloemen bij een stalletje langs, dat Ujang heeft gespot, op weg naar de begraafplaats Sukun, richting Kipangen. In t Kantor gezocht naar evt. Grafnummer van mn opa B., maar systeem is chaotisch en niet gedigitaliseerd (ha, wie zou dat verwacht hebben). Oude rafelige buku buku komen te voorschijn, die van ellende uit elkaar vallen. Op weg maar volgens de indicatie van mn moeder. Niets te vinden, een uur gezocht, op de aangeduide plek was een grote ruimte leeg, waar ik de boemen uitgestrooid heb. Je regrette opa B. Hoogst waarschijnlijk is t graf ontruimd.
Jn Tn Ungaran nomor 6. In t guesthouse heeft een NL-sprekende dame, 72 jr oud, geboren en getogen in Malang, ons de weg gewezen naar t adres van mn geboortehuis. En, gevonden, Ineke en ik maken wat foto's bij dit huis, groot hek ervoor. Plots verschijnt er een frele vrouwtje, krom van de osteoporose vermoedelijk, en en nodigt ons vriendelijk uit, in onberispelijk Nederlands, om binnen te komen en wat " gezellig te babbelen". Zoonlief verschijnt ook, (Herman, vernemen we later), opent t hek en nodigt ons nogmaals uit. Meer foto's gemaakt, en binnen worden we getracteerd op koekjes (biscuit Marie o.a.) en water. Ee n onverwachte, maar plezante wending: het (eerste?) moment supreme in mijn zoektocht is gematerialiseerd, geheel onverwacht, het was mijn lot, deis volentibus (omdat de goden t willen)! Best emotioneel.
Mevrouw Winnie Liem blijkt 88 jr oud te zijn, 1jr ouder dan mn moeder, heeft op dezelfde HBS gezeten, misschien kent mn moeder mw Liem. De naam Binkhuysen zegt mw Liem niets. Enfin, mijn dag kan niet meer stuk, misschien wel dankzij opa B. (vanaf zijn astrale zetel)?
We gaan verder op zoek naar historische plekken, we vinden de Pasar Oro-Oro Dowo.
Tugu plein (voorheen J.Pzn. Coenplein - oude HBS. Waarschijnlijk hebben we de HBS gevonden, is nu groter, maar nog steeds een school (SMA 4). Groter en uitgebouwd.
We zien art deco stijl in t Pelangi hotel, voorheen Palace hotel. En nog wat andere oudheden, Toko Oen bestaat nog steeds (sinds 1930), kroket gegeten maar lumpia was beter.
-
27 Februari 2014 - 12:58
Don:
Hoi Fred en Ineke,
Ontzettend leuk om de reisverhalen te lezen. Het is een heel avontuur! Ik wacht telkens met spanning op het volgende hoofdstuk. Op richting apotheose!
Heel veel plezier en tot gauw,
Don
-
27 Februari 2014 - 14:40
Dianne:
Hoi lieve Ineke en Fred,
Wat een reis maken jullie ! Door de moderne technieken een wondertje om zo te kunnen volgen !
Leuk hoor, om tijdens mijn werk bij te houden waar jullie nu weer zijn en allemaal zien.
Het lijkt wel alsof jullie al 2 maanden weg zijn.
Hebben jullie nog veel kilometers voor de boeg ? Nog een vlucht tussendoor of alles per auto ?
Is de auto van jullie chauffeur/gids een beetle comfortabel ?
Hoe laat is het bij jullie (wat is het tijdsverschil ?) Een uurtje of 8 later dan in NL ?
Veel plezier en tot gauw.
Kus,
Dianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
